کندوان روستای تاریخی و کم نظیر بخش اسکو در فاصله 22 کیلومتری جنوب اسکو در میان دره ای باصفا، کنار رودخانه پرآبی به همین نام واقع شده و فاصله آن تا تبریز 62 کیلومتر راه آسفالت است. این روستادارای جاذبه‌های گردشگری فراوانی‌است که به‌دلیل شکل خانه‌های آن که به‌مانند کندوی عسل در دل کوه کنده شده‌اند کندوان نامیده می شود. معماری بومی روستای کندوان معماری صخره‌ای می‌باشد، این روستا به سبب ویژگی معماری صخره‌ای و بافت مخصوص آن در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. کندوان یکی از سه روستای صخره‌ای جهان است که این موجب جذابیت بی‌نظیر آن شده است. معماری روستای کندوان و جاری بودن زندگی مردم در قالب بافت قدیمی آن یک استثنا در دنیا به حساب می‌آید. چرا که دیگر در کاپادوکیه ترکیه و داکوتا آمریکا (هر دو دارای معماری صخره‌ای هستند) کسی زندگی نمی‌کند.

در حقیقت آنچه به کندوان هویت باستانی و تاریخی داده است، وجود ۱۱۷ خانواده و منزل مسکونی درون توده‌های مخروطی و هرمی شکل صخره‌هاست. می‌توان گفت وجه تسمیه کندوان به خاطر خانه‌های کندویی شکلی است که در دل این صخره‌های مخروطی قرار گرفته‌اند.

بنای خانه های این روستا از نوع معماری صخره ای بوده و به قرن هفتم هجری و حتی به دوره های کهن قبل از اسلام نیز نسبت داده شده است. ضخامت جنس و طبقات تپه ها و مخروط ها از نوع اینمبریت و لاهار است که در اثر مخلوط شدن مواد آتشفشانی سهند با گل و لای حاصل از باران های سیل آسا به وجود آمده است. بلندی این تپه های مخروطی و هرمی شکل بیش از 60 متر است. تشکیلات طبقات، بر روی آبرفت قدیمی واقع شده و رودخانه کندوان بیش از 10 متر از آن را حفر کرده و پایین برده است. در دل مخروط ها بیش از صد آغل و انبار، اتاق های نشیمن روستایی و دو مسجد که هر مسجد دو ستون سنگی از جنس طبقات لاهار دارد کنده شده است. علاوه بر این مسکن های جالب توجه، آن چه این روستا را معروف ومشهور کرده، وجود آب معدنی گوارایی است که کنار رودخانه و ساحل چپ آن از دل تپه ای خارج می شود. وجود آب معدنی، خانه های منحصر به فرد، دره های سرسبز و خرم، آب و هوای مطبوع و لبنیات مطلوب و عسل مرغوب کوهستانی، سبب جذب تعداد کثیری مسافر از نقاط دور و نزدیک به این روستا به خصوص در فصول مساعد سال می شود.