گردشگری در تمام دنیا عامل محرکی برای حفاظت از میراث طبیعی و تاریخی است اما در ایران بر عکس عمل می‌کند و حتی به عامل تهدید کننده‌ای برای معدود پهنه‌های آبی باقی‌مانده‌یمان تبدیل می‌شود و آنها را دست خوش هجوم مدیریت نشده گردشگران قرار می‌دهد و در نهایت سرعت تخریب و نابودیشان را بالا می‌برد. و این اندک پهنه‌های آبی باقی‌مانده این مملکت بیابانی را هم به مخاطره می‌اندازد. کماکان جاهایی بدون زباله باقی‌مانده که می‌توانیم آنها را نیز پر از زباله کنیم، هموطن بیا همچنان زباله بریزیم!!!