سوادکوه در استان مازندران، از بخش شمال شرقی با تهران همسایه است و برای رسیدن به آن باید از جاده‌ی فیروزکوه گذر کرد. جنگل‌های راش این منطقه، در ایران نظیر ندارد و به دلیل ارتفاع بلند جنگل، همیشه هوای مه‌آلود دارد. این جنگل‌ها مقصد همیشگی علاقمندان به پیاده‌روی در طبیعت است و می‌توان با چند ساعت رانندگی، یک روز را به بهترین شکل گذراند.

جنگل راش پوشیده از درخت‌های انبوه و مقاوم است که چوب بسیار باارزشی دارد، در جنگل طبیعی معمولاً درختان کوچک و بزرگ و تنومند به‌طور نامنظم و همچنین علف‌های خودرو فراوان‌اند. جنگل مجموعه‌ای است از درختان، درختچه‌ها، پوشش گیاهی، جانوران و میکروارگانیسم‌ها (قارچ‌ها، باکتری‌ها و ویروس‌ها) که به همراه عوامل طبیعی غیر حیاتی مانند خاک، آب، دما، باد و... محیط و رویشگاه و زیستگاه مشخص و معلومی را به وجود آورده‌اند.

پوشش گیاهی جنگل‌ها در اثر تبخیر و تعرق در یک محیط موجب تعدیل آب‌وهوا و ایجاد باران می‌شود. البته که تقریباً 3 درصد باران‌های کره زمین را جنگل‌ها ایجاد می‌کنند. از دیگر ویژگی‌های یک جنگل زیبا جلوگیری از سروصدای زیاد است.

راش درختی است سایه‌پسند و ازاین‌رو دارای شاخ و برگ فراوان است. نهال جوان آن از سرمای شدید زود آسیب می‌بیند و به‌ویژه سرمای بهاره برگ‌های آن را نابود می‌سازد، گرمای زیاد نیز برای آن زیان‌بخش است. در نقاط سرد خوب رشد نمی‌کند ولی در جاهای گرم تا اندازه‌ای بهتر جست می‌دهد. درخت راش دارای ریشه‌های سطحی است و برای جنگل‌های خاک‌های کم ضخامت و آهکی مناسب است. در جنگل‌های انبوه از شصت تا هشتاد سالگی ولی در فضای باز از 40 تا 50 سالگی بار می‌دهد. در خاک‌های خوب هر 5 یا 6 سال یک‌بار و در آب‌وهوای ناسازگار هر 15 سال یک‌بار میوه فراوان می‌دهد. میوه‌اش 5 تا 7 درصد روغن دارد. ارتفاع آن خیلی زیاد می‌شود و به 35 متر و قطرش به یک متر و نیم می‌رسد.

عمر درخت‌های راش 200 تا 250 سال است. چوب آن برای ساختن در و پنجره و تراورس راه‌آهن و میز و صندلی و مبل و صندوق و غیره بکار می‌رود و مصرف آن بیش از دیگر چوب‌ها است. از سلولز آن پارچه‌های ابریشمی لطیف و خوب تهیه می‌شود. زغال و هیزم آن نیز مرغوب است.