پاراگلایدر یا همان پرش با چتر که آن را با اسامی دیگری چون:

1. پرش با چتربال
2. ورزش چترپری
3. چتربال سواری پاراگلایدینگ (Paragliding)

می‌شناسند از‌جمله ورزش‌های هوایی خلبانی محسوب می‌شود و این بخش بندی از آن روست که امروزه ما روش‌های بسیاری برای پرواز داریم اما همگی آنها ورزش‌های خلبانی محسوب نمی‌شوند.

وسایل پرنده را ما می توانیم به دو دسته تقسیم کنیم:

1.  پرواز با وسایل بدون موتور: وسایلی هستند که برای اوج‌گیری و بالا و پایین رفتن نیازمند نیروی باد و جریانات هوا هستند.
2. پرواز با وسایل موتوردار: وسایلی هستند که برای پیش‌رفتن در پرواز به نیروی پشتیبانی نیاز دارند، مانند: هواپیماها، پاراموتور و...

پاراگلایدر یک ورزش تفریحی و بسیار هیجان‌انگیز و ماجراجویی است که این چتربال بدون موتور بوده و فرود و تکاف آن توسط پاهای خلبان امکان پذیر می‌شود.

برای پرواز با پاراگلایدر دو روش وجود دارد:

1. اول اینکه خلبان با سرعت در خلاف جهت باد به حرکت در می‌آید و چتر را در پشت سر خود می‌کشد تا برخورد باد با چتر باعث بالا رفتن آن شود و چتر را از زمین بلند کند که اگر شدت باد زیاد باشد ابتدا خلبان در خلاف جهت می‌ایستد تا چتر توسط باد از زمین کنده شده و سپس برگشته و شروع به دویدن می‌کند تا به صورت کامل از زمین ارتفاع گیرد که این روش‌ها اکثراً برای مناطق کوهستانی که دارای شیب هستند کاربرد دارد زیرا در آن صورت تفاوت ارتفاع با زمین هموار به اوج‌گیری چتر کمک بسزایی می‌کند.
2. در روش بعدی که معمولا در نواحی پست تر از آن استفاده می‌کنند پرواز به این شکل است که خلبان و چترش توسط یک نیروی محرکه مثل: اتوموبیل، کشیده می‌شوند تا به ارتفاع مورد نظر برسند سپس خلبان خودش طناب را جدا کرده و به صورت مستقل به پرواز در می‌آید.
   

 در طی پرواز با پاراگلایدر خلبان خود را  توسط تسمه هایی به چتر متصل می‌کند و توسط طناب‌هایی با رنگ‌های مختلف چتربال را کنترل می‌کند و جهت و سرعت حرکت را با آن مشخص می‌کند.

پاراگلایدر جز کاربردی‌ترین و ساده‌ترین وسایل برای پرواز است و امروزه با وجود نو ظهور بودن آن، هم با عنوان آموزش و هم با عنوان تور تفریحی پاراگلایدر متقاضیان زیادی را از گردشگری به خود اختصاص می‌دهد. وزن کلی این وسیله به طور کامل چیزی در‌حدود 20 کیلوگرم می‌باشد که همگی با تمامی تجهیزات درون یک کوله پشتی جمع شده و به راحتی داخل صندوق عقب ماشین و جاهای دیگر جای گرفته و حمل و نقل آن را آسان می‌نماید.

• آموزش

خلبانی با پاراگلایدر نیازمند کسب توانایی‌ها و مهارتهایی است که این ورزش را جزء آن دسته از فعالیت‌هایی که نیازمند آموزش است قرار می‌دهد و آموزش این رشته نیز تنها در حیطه اختیارات مربیانی مجرب و آگاه که آموزش‌های مربی گری پاراگلایدر را گذرانده‌اند می‌باشد.

• تجربه‌ای متفاوت

در آخر از آنجایی که انسان از دیرباز در‌ آرزو و رویای پرواز بوده‌ است، ورزش پاراگلایدر به دلیل لطافت و آرامشی که در خود دارد هم می‌تواند به عنوان یک تجربه غیر قابل وصف و زیبا باشد و هم به گونه‌ای رویای دیرینه بشر را تحقق بخشد.