دوچرخه و اجزای آن
دوچرخه و اجزای آن
یکی از مسائل مهم در دوچرخه سواری، انتخاب دوچرخه مناسب است که کمترین فشار را به دوچرخه سوار وارد کند و سفر با دوچرخه را برای او امکان پذیر سازد.
نوع دوچرخه با توجه به نیازهای فرد متفاوت است و به همان میزان، امکانات و تجهیزات آن نیز متفاوت میشود. اما یک دوچرخه راحت که بتوان با آن سفر کرد ویژگیهایی دارد که هنگام خرید دوچرخه باید به آن توجه کرد. چرا که در دوچرخهسواریهای طولانی مدت، دوچرخهسوار باید کاملا احساس راحتی کند و فشار بیش از اندازه به او وارد نشود، چرا که باعث ایجاد مشکلات جسمانی از جمله دردهای غیر قابل تحمل به خصوص در ناحیه شانه و کمر میشود.
حال با توجه به اهمیت دوچرخه مناسب، در زیر بعضی از اجزای دوچرخه به همراه ویژگیهای مناسبترین آنها ذکر شده است:
- زین
زین یا صندلی که نشیمنگاه دوچرخهسوار است، در مسیرهای طولانی نقش بسیار مهمی دارد و در صورت راحت نبودن آن، فشار زیادی به دوچرخهسوار وارد میکند. زین مناسب، نرم و دارای سطح تقریبا وسیع است به گونهای که به استخوانهای لگن فشار وارد نکند.
- بدنه و فرمان
بدنه دوچرخه از 5 نوع آلیاژ ساخته میشود مثل: تیتانیوم، آلومینیوم، کربن، کرومولی و آهنی. فرمان نیز به منظور کنترل دوچرخه مورد استفاده قرار میگیرد. فاصله بین زین تا فرمان در راحت بودن دوچرخه بسیار اهمیت دارد؛ به گونهای که فرد با نشستن بر روی زین، نه بیش از حد به سمت جلو خم شود و نه در حالت عمودی بر روی زین قرار گیرد، بلکه در حالت کشیدگی، دستها زاویهای حدود یک ونیم برابر عرض شانه سوار خود باشد.
- رکاب
رکابها عامل محرکه دوچرخه دارای یک محور اصلی هستند که در دو طرف آن، دو سری ساچمه خور وجود دارد که باعث چرخش بهتر رکابها میشود. امّا فاصله زین تا رکاب بسیار اهمیت دارد. این فاصله باید به گونهای باشد که با بالاآمدن رکاب، زانوها زیاد خم نشوند و با پایین رفتن آن، زیاد کشیده نشوند بنابراین مناسبترن فاصله، فاصلهای است که در حالت بالا آمدن، زانوها 90 درجه و در پایین رفتن، 160 درجه باشند.
- ترمزها
دسته ترمزها، روی فرمان جهت کنترل بیشتر دوچرخه قرار میگیرند و انواع مختلفی دارند از جمله: ترمز کششی - خطی و ترمز پایه. نوع دیگری از ترمز در تورهای دوچرخه سواری جدیدتر به نام ترمز دیسکی وجود دارد که به علت راحتتر کار کردن در سطوح خیس و گلآلود مورد توجه قرار گرفتهاند که معایبی هم دارند.
- خورجین بار
تجهیزات حمل بار در دوچرخهها به 4 صورت قرار میگیرند: حمل بر پشت یا بدن (کولهپشتی یا کیف کمری)، حمل کننده متصل به دو شاخ جلو، خورجین ترکبند و یدک کشهای متصل به پشت دوچرخه. یکی از تفاوتهای اصلی استفاده دوچرخه در سفرها با استفاده معمولی، اهمیت فراوان خورجین حملبار است. انواع خورجینهای مطرح شده، هر کدام مزایا و معایبی دارند که با توجه به مسیر و آمادگی جسمانی دوچرخهسوار، نوع آن انتخاب میشود.
با توجه به ویژگیهایی که ذکر شد، دوچرخه مناسب به خصوص برای مسیرهای طولانی و سایکل توریسم، دوچرخهای است که به اندازه کافی قوی باشد و دوچرخهسوار احساس راحتی کند و فشارهای اضافی به او تحمیل نشود و همچنین ظرفیت حملبار، وسایل اضافی و جای بطری آب برای دوچرخهسوار را داشته باشد.
لازم به ذکر است که علاوه بر موارد گفته شده، همراه داشتن ابزار و قطعات یدکی همراه دوچرخهسوار لازم است.