تاریخچه پاراگلایدر

از روزگاران نخست زندگی انسان بر سطح زمین، همواره در صدد به پرواز درآمدن به اشکال مختلف بوده است و در این مسیر با آزمون و خطاهای فراوان، به نتایج جالبی دست پیدا کرده است. این آرزو به قدری در وجودش عمیق بوده که با وجود شکست‌های فراوان، ناامید نشده و همواره به تلاش خود ادامه داده است.

در بین اشکال پرواز، پاراگلایدر از جمله وسایلی بود که در اختیار نظامیان بود و در نتیجه تحولاتی که در مسیر آن صورت گرفت به صورت امروزی درآمد. در زیر به صورت خلاصه مسیر تاریخی آن را مورد بررسی قرار می‌دهیم:

• استفاده اول از پاراشوت‌ها و پروازها در جنگ جهانی اول صورت گرفت.
• در سال 1958، فرانسیس به همراه گرترود روگالو که از مهندسین ناسا بودند، نوعی بال برای سالم بازگرداند موشک‌های ناسا به زمین اختراع کردند و در واقع پایه‌گذار «هنگ‌گلایدر» و «پاراگلایدر» بودند گرچه نام آنها به عنوان مخترعین پاراگلایدر ذکر نمی‌شود.
• در سال 1964، دومینا ژالبرت چترهای دولایه را که شبیه به چترهای امروزی بودند را اختراع کرد.
• در سپتامبر 1965، دیوید باریش را که با ناسا همکاری داشت، مخترع احتمالی پاراگلایدر می‌دانند.
• سال 1978، اتفاقات جدیدی در تاریخ پاراگلایدر رقم خورد، به گونه‌ای که دو نفر از چتر بازان فرانسوی به نام‌های «ژان کلود بتمس» و «گرارد بوستون» با بیان این مسئله که به جای پرش از هواپیما، می‌توان از کوه هم با چتر پرید، باب جدیدی در زمینه پرواز ایجاد کردند. با بیان این نظر، مفرح بودن این فعالیت آشکار شد و انجمن ورزش‌های هوایی فرانسه آن را به عنوان رشته‌ای از ورزش‌های هوایی به رسمیت شناخت و پس از آن کشورهای دیگر در این زمینه قدم برداشتند؛ از جمله آنها آلمان بود که در سال 1987 این ورزش را از طریق وزارت راه به رسمیت شناخت و آن را زیرمجموعه ورزش‌های هوایی قرار داد.

با توجه به تاریخ مختصری که از پاراگلایدر معرفی شد، در نهایت پدران این اختراع را «دیوید باریش» و «دومینا ژالبرت» می‌دانند. بنابرابن پاراگلایدر یک سیر تغییر و تحول در کاربری و استفاده را طی کرده و از کاربردهای نظامی، در جهت ورزش و از طرفی تفریح افراد قرار گرفته است.

امّا چرا این وسیله نظامی به مرور در مسیر تفریح و ورزش قرار گرفت؟

دلایل بسیاری برای پاسخ به این سوال وجود دارد، اما شاید مشخص‌ترین پاسخ به این سوال، علاقه و حسرت همیشگی انسان برای پرواز به مانند پرندگان است و با توجه به اینکه پاراگلایدر نسبت به گونه‌های دیگر پرواز، در دسترس‌تر و سبک‌تر است، محبوبیت بیشتری برای استفاده عموم پیدا کرد و در مسیر ورزش و تفریح حرکت کرد. علاوه بر آن، هر فرد به راحتی می‌تواند از آن استفاده کند و نسبت به انواع دیگر پرواز علاوه بر هزینه کمتر، قابل دسترس‌تر است.

امروزه علاوه بر کارگاه‌های آموزش پرواز، برای کسانی که دوست دارند تنها به عنوان سرگرمی پرواز را تجربه کنند، تورهای پرواز هم وجود دارد که افراد می‌توانند به کمک مربی حرفه‌ای پرواز کنند.

نوشته از: نرگس کاظمی‌فرد