معرفی

مدرسه طبیعت بستری برای تجربه‌ی آزادانه کودک در طبیعت است که اگر بخواهیم سر رشته‌های ایده آن را در جملات خلاصه کنیم عبارتند از: تجربه خود انگیخته کودک و بستر مناسب و غنی.

طی پژوهش‌هایی که در سال‌های اخیر انجام شده است، زیست‌شناسان دریافته‌اند که انسان به علت سابقه‌ی حضور میلیون ساله بر روی زمین، تنها در محیطی طبیعی است که امکان رشد مهارت‌های شناختی، ارزشی و حرکتی‌اش فراهم می‌شود. این موضوع با شرایط زندگی ما در تضاد است؛ خانه‌های کوچک، والدین نگران و محیط شهری پرازدحام، امکان هر گونه تجربه‌ی طبیعی را از کودک گرفته است. تجربه‌هایی نظیر: تماس نزدیک با خاک، گیاه و حیوان، لمس سرما و گرما و تجربه‌ی یکتای دیگری که تنها در محیط طبیعی حاصل می‌شود. مدرسه طبیعت پاسخی است به نیاز امروز که در محیطی طبیعی و امن، امکان تجربه‌ی بی‌واسطه‌ی کودک را فراهم می‌کند.

فعالیت‌های کودکان در مدرسه

مدرسه طبیعت به معنای حقیقی یک مدرسه است؛ چرا که کودک با انگیزه و کشش خود (که منجر به یادگیری‌ای ژرف می‌شود) و بدون فشار و اجبار، مفاهیمی از علوم مختلف را خود تجربه می‌کند و می‌آموزد. وقتی حیوانات و گیاهان را لمس می‌کند و با آنها بازی و کاوشگری می‌کند، زیست‌شناسی را فرامی‌گیرد. زمانی که با سنگ و چوب و آب و دیگر موارد موجود مشغول بازی می‌شود، مفاهیمی مانند حجم، جرم، چگالی، سرعت، نیرو، اصطحکاک و غیره را در فیزیک می‌آموزد. هنگامی که رنگ‌ها را ترکیب می‌کند، با گل و خمیر مجسمه‌سازی می‌کند، وارد حیطه‌ی هنر می‌شود. وقتی با کودکان دیگر وارد تعامل می‌شود، حس‌های مختلف را تجربه کرده و مدیریت آن حس‌ها را کم‌کم فرامی‌گیرد. زمانی که در بازی‌هایش با کودکان دیگر معامله و دادوستد می‌کند، اقتصاد را درک می‌کند. در بازی‌های تعادلی و حرکتی که باعث رشد فیزیکی‌اش می‌شود، ورزش را تجربه می‌کند. وقت‌هایی که با وسایل ساده تولید صدا و ریتم می‌کند، موسیقی را خلق می‌کند. هنگامی که در بازی‌های خیالی‌ با دوستانش یا تنها نقش‌آفرینی می‌کند، تأثر را تجربه می‌کند. وقتی با ابزاری که در دسترس است چیزهایی را خلق می‌کند، مهارت‌های فنی‌اش را رشد می‌دهد و صدها فعالیت دیگر...

از منظر فیزیکی، مدرسه طبیعت باغ/ مزرعه‌ای است که شامل بخش‌های مختلف می‌شود: فضای حیوانات، طبیعت وحشی، گل‌خانه، تپه‌های شنی، خانه درختی، مزرعه، حوضچه گل، فضای بازی‌های تعادلی/ حرکتی، اتاق نقاشی و کاردستی، کتابخانه و فضاهای دیگر. به نسبت توانایی دایرکننده، می‌توان فضاهای دیگری اضافه کرد که به غنی‌تر شدن بستر کمک می‌کنند. حضور کودک در هر یک از این فضاها و فعالیتش فقط و فقط به میل و علاقه خودش بستگی دارد. چون در ایده‌ی مدرسه طبیعت باور بر این است که کودک دارای گرایش‌ها و استعدادهای منحصر به خود است و هر کودکی با کودک دیگر کاملا متفاوت است.

موضوع دیگری که در مدرسه طبیعت در کودک رشد می‌کند، توانایی حل مسئله است. هر روز کودک با چالش‌هایی در رابطه با کودکان دیگر، حیوانات و محیط مواجه می‌شود که با حل این چالش‌ها، توانایی حل مسئله خود را رشد می‌دهد؛ توانایی که در زندگی اجتماعی و شخصی آینده‌اش بسیار یاری دهنده‌ می‌شود.

گروه سنی کودکانی که می‌توانند به مدرسه طبیعت بیایند، بین 3 تا 12 سال است. این بازه باعث می‌شود که کودکان با آورده‌های مختلف به مدرسه آمده و دانسته‌های خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند و همچنین به رشد اعتماد به نفس و تعامل اجتماعی کودکان کمک می‌کند.

به همین منظور در دنیای امروز کودکان را نباید فراموش کرد و برای آموزش و گردش آنها باید برنامه‌های تخصصی در نظر گرفت.