منطقه حفاظتی باشگل
منطقه حفاظتی باشگل
منطقه حفاظتی باشگل که واقع در نواحی روستا باشگل است، از نظر جغرافیایی و موقعیت آب و هوایی پوشش گیاهی خاصی در آن به وجود آمده و همین عامل باعث شده محیط مناسبی برای پستانداران و خزندگان به وجود بیاید.
-
روستای باشگل
باشگل، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان تاکستان در استان قزوین ایران است. باشگل روستایی است نیمه رها شده که ساکنانش را دامداران تشکیل میدهند که بنا به فصل و موقعیت آب و هوائی به این روستا میآیند.
-
جانوران باشگل
در کنار این روستا این منطقه با مساحت 2600 هکتار با توجه به موقعیت خاص جغرافیایی دارای زیستگاه متفاوتی است. قسمتهای جنوبی آن زیستگاه آهو و بقیه نقاط این تپه ماهور زیستگاه قوچ و میش است. به دلیل خالی از سکنه بودن تعداد زیادی از روستاهای این منطقه، زیستگاه مناسبی برای حیات وحش میباشد و علاوه بر آهو، قوچ و میش جانوران دیگری چون گرگ، روباه معمولی، شغال، گراز و خرگوش دشتی نیز در آن زندگی میکنند. پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده باشگل از نظر فرم رویشی در منطقه تورانی واقع گردیده است. علاوه بر دارا بودن زیستگاه خاص، دو بنای تاریخی و فرهنگی امامزاده هفت صندق و قز قلعه در این منطقه قرار دارند.
-
گیاهان باشگل
گیاهان این منطقه بسیار متنوع و ارزشمند بوده و از نقطه نظر دارویی و علوفهای بسیار مهم میباشد که باعث ماندگاری پستانداران گیاه خوار در این منطقه میباشد. علاوه بر زیستگاه خاص، دو بنای تاریخی و فرهنگی امامزاده هفت صندق و قز قلعه در این منطقه قرار دارند که به جذابیتهای این منطق افزوده است. از تیرههای گیاهی غالب در منطقه حفاظت شده باشگل، تیرههای کمپوزیته، لگومینوزه، گرامینه، چتریان و هفت بند را می توان نام برد. تعدادی از گیاهان منطقه هم مانند بومادران، خارشتر و قدومه دارای ارزش دارویی میباشند. گونههای درختی اقاقیا، بید، تبریزی، زبان گنجشک، سنجد و بادام نیز در منطقه حفاظت شده باشگل مشاهده میشوند.