کفتار ایرانی

کفتار با سری بزرگ و گوش‌هایی کشیده، رنگ بدن خاکستری متمایل به زرد و در بین دیگر جانداران، از قوی‌ترین آرواره برخوردار است. دست‌هایش از پاها بلندتر است و هرکدام دارای 4 انگشت هستند که قابلیت جمع شدن ندارند. به طور کلی این حیوان قسمت جلویی بدنش بزرگتر از قسمت عقبی است و در پشت دارای موهای بلند و مشکی می‌باشد. کفتار بیشتر در مناطق بیابانی، کوهستانی و استپی زندگی می‌کند و از نظر تعداد در سواحل خلیج فارس بیشتر از قسمت‌های شمالی کشور دیده می‌شود.

کفتار ایرانی بیشتر شبگرد است اما گاهی اوقات اول صبح و دم‌غروب هم دیده می‌شود. این حیوان اغلب به صورت تنها و گاهی هم با خانواده زندگی می‌کند. کفتار دشمن طبیعی ندارد اما گاهی اوقات توسط ببرها مورد حمله قرار می‌گیرد. امروزه یکی از اصلی‌ترین دلایل کم شدن جمعیت آن‌ها را می‌توان به تصادف‌های جاده‌ای نسبت داد؛ چرا که برخی از آنها برای خوردن لاشه حیواناتی که تصادف کرده‌اند به جاده‌ها می‌آیند و متاسفانه خود قربانی تصادف‌های جاده‌ای می‌شوند. از دیگر تهدیدات برای کفتارها خوردن غذای مسموم (زباله‌های شیمیایی) و شکار است که در سال‌های اخیر جمعیت آنها را به شدت کاهش داده است. کفتارها لانه نمی‌سازند و در حفره‌های طبیعی، لانه ساخته شده‌ی حیوانات دیگری مثل: گورکن و تشی یا خانه‌های ساخت انسان زندگی می‌کنند.

تغذیه کفتار ایرانی

این حیوان تقریبا همه‌ چیز خوار است ولی اغلب از لاشه حیوانات تغذیه می‌کند و از این جهت به رفتگر طبیعت معروف است و نقش بسیار مهمی در نظافت طبیعت، جلوگیری از انتشار آلودگی و بیماری بر اثر فساد لاشه حیوانات دارد. کفتار علاوه بر لاشه حیوانات از چیزهای دیگری مانند مواردی که در ادامه آورده شده است، تغذیه می‌کند:

• پستانداران کوچک
• تخم پرندگان و لاک پشت‌ها
• میوه‌ها و سبزیجات
• حشرات
• لاشه‌ی انسان در قبرهای کم‌عمق (این مورد با پیدا شدن استخوان و جمجمه انسان در لانه کفتار توجیه می‌شود)

تولید مثل کفتار ایرانی

گفته شده که این حیوان اکثرا زمستان‌ها جفت‌گیری می‌کند و طول مدت بارداری آن 3 ماه است که پس از آن بین دو تا شش توله به دنیا می‌آورد (به طور متوسط 3 توله) که کورند و پس از یک هفته چشم‌هایشان باز می‌شود. کفتارها اکثرا 5 ماه از توله‌ها مراقبت می‌کنند و هر توله خود در 15 ماهگی بالغ شده و آماده تولید مثل می‌باشد. از میزان عمر این حیوان تنها آمار در اسارت او در دسترس است که بین 23 تا 25 سال است.

از آنجایی که کفتارها غذایشان را در لانه خود جمع می‌کنند، لانه آن‌ها از جهت شناسایی و حفاظت حیات‌وحش و دوره‌های زندگی یک منطقه برای باستان‌شناسان از اهمیت زیادی برخوردار است. محققان اکثرا برای بدست آوردن فسیل‌ها و بقایای جانوران و همچنین برای شناسایی پراکندگی و قدمتشان به سراغ لانه کفتارها می‌روند.

این گونه‌ی جانوری از رودررویی با انسان می‌گریزد و کمتر دیده شده که به انسان‌ها حمله‌ور شود اما در مواردی هم از اهلی شدن آن‌ها توسط انسان‌ها خبرهایی دریافت می‌شود. اگر خوش شانس باشید مخصوصا در شب‌ها و به هنگام غذا خوردن یا بردن غذا از کنار جاده‌ها ممکن است یتوانید چند کفتار را ببینید.

اگر به کشف ناشناخته‌های طبیعت، حضور در اقلیم‌های متفاوت و رویارویی نزدیک و ایمن با حیات‌وحش و... علاقه‌مندید، برایتان یک خبر خوش داریم. ارسباران برای اولین بار در کشور اقدام به برگزاری دوره «راهنمای تخصصی سافاری (وحش گشت)»، کرده است. برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام از مطلب مربوطه بازدید بفرمایید یا با ما تماس بگیرید.