غار رودافشان
غار رودافشان
غار رود افشان در موقعیت جغرافیایی 35 درجه و 38 دقیقه و در ارتفاع 1945 متر از سطح دریا و بر بالای ارتفاعات شمال شرقی روستای رود افشان واقع گردیده است و از مشخصات بارز این غار میتوان به دهانه آن با ارتفاع 20 متر و طول 29 متر و نیز آثار ها و ستونهای استالاکتیت و استالاگمیت در طول راهروهای آن اشاره کرد. غار رودافشان در اثر ساز وکار پدیده کارست، تشکیل شده است. از نظر زمینشناسی این غار در سنگ آهک های دوره کرتاسه بوجود آمده است.
غار رود افشان در موقعیت جغرافیایی 35 درجه و 38 دقیقه و در ارتفاع 1945 متر از سطح دریا و بر بالای ارتفاعات شمال شرقی روستای رود افشان واقع گردیده است و از مشخصات بارز این غار میتوان به دهانه آن با ارتفاع 20 متر و طول 29 متر و نیز آثار ها و ستونهای استالاکتیت و استالاگمیت در طول راهروهای آن اشاره کرد.
غار رودافشان در اثر ساز وکار پدیده کارست، تشکیل شده است. از نظر زمینشناسی این غار در سنگ آهک های دوره کرتاسه بوجود آمده است. با این وجود کارشناسان زمان تشکیل غار را به دوران سوم و دوره پالئوسن نسبت میدهند. لازم به ذکر است که کارستها دارای ریختشناسی ویژهای هستند که روی سنگ بستر قابل انحلال تشکیل میشوند. شکل خاص کارستها نتیجه هوازدگی شیمیائی سنگ بستر بوسیله آب اسیدی باران همراه دی اکسید کربن میباشد. آهک ها سنگ بستر شاخص کارستها هستند. این اعتقاد وجود دارد که هزاران سال قبل رودخانه دلیچای همسطح دهانه غار بوده و احتمالاً قسمتی از آب رودخانه دلیچای وارد دالانهای غار شده و باعث گسترش و وسعت غار شده است. مسیر راهپیمایی در غار حدود 800 متر است.غار نوردی در این غار کمی سخت است و باید از مسیر های سختی عبور کنید. بعلاوه اینکه برای حرکت در غار حتماً نیاز به چراغ قوه قوی دارید. در برخی قسمت های مسیر برای سهولت رفتوآمد نردبان های فلزی قرار داده شده است.
در تالار اصلی و مسیر غار همواره قطرات آب از سقف به زمین میریزد که همین چکه ها باعث تشکیل طاقدیس و ناودیس های بدیعی شده است. وجود تعدادی ایوان ساخته شده با سنگچین و مقادیری خرده سفال، نشانه سکونت انسان ها در غار در روزگار گذشته است.
دهلیزی در این غار وجود دارد که به معبد آناهیتا معروف است، این دهلیز در ابتدای مسیر قرار گرفته و حوض آب و ستونی میان آن دیده میشود و به همین سبب معبد آناهیتا (الهه آب) نام گرفته است. مسیر این غار در اثر فرسایش آب و املاح موجود در آن در زمانی که آب به طور کامل در آن جریان داشته است ایجاد شده است. این اثر تحت شماره ی 12213 و در تاریخ 30/4/1384 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسده است.