ویژگی های استاندارد راهنمای سفر
ویژگی های استاندارد راهنمای سفر
بر اساس استاندارد گردشگری ماجراجویانه سازمان ملی استاندارد ایران، ویژگی و استانداردهایی وجود دارد که نیاز است راهنمای سفر آنها را داشته باشد.
براساس استاندارد گردشگری ماجراجویانه راهنمایان – صلاحیت کارکنان، سازمان ملی استاندارد ایران به شماره (ICS:03.080.30;03:200)، راهنما یا گشتبر فردی است که صلاحیت به عهده گرفتن مسئولیت افراد گردشگر و نظارت و راهبری آنان را دارد. حال این فرد راهنما، ویژگیهای استانداردی دارد که به شرح ذیل است:
نقش راهنما
نقش راهنما صرفنظر از فعالیت گردشگری ماجراجویانه، معمولاً شامل موارد زیر است:
- کمک و همراهی شرکتکنندگان در سفر
- به اشتراکگذاری اطلاعات
توانمندیهای فنی
- استفاده از زبان قابل فهم برای شرکتکنندگان و حصول اطمینان از یادگیری
- انتقال اطلاعات صحیح و کافی
- توضیح نحوه عملکرد در موقعیتهای اضطراری
- اطلاعرسانی به منظور کاهش اثرات منفی بر روی جامعه محلی و محیطزیست
- توضیح نحوه به کارگیری تجهیزات
مدیریت ریسک
معمولاً نقش راهنما در مدیریت ریسک شامل موارد زیر است:
- تشویق و ارزش نهادن به رعایت ایمنی و آرامش خاطر جسمی و روحی شرکتکنندگان
- توجه به نشانههای خستگی جسمی و ذهنی و پریشان حالی
- توصیه برای به همراه داشتن خوراک و پوشاک مناسب برای فعالیت و حصول اطمینان از ذخیره کافی برای موارد اضطراری
- حصول اطمینان از اینکه شرکتکنندگان از اقدامات اضطراری اطلاع و آگاهی دارند
- تعامل نسبت به رفتارهای مناسب و نامناسب شرکتکنندگان
- مداخله به هنگام رخ دادن رفتار نامناسب
- قرار ندادن خود یا سایر راهنمایان در معرض خطرات غیرضروری
اقدامات لازم هنگام بروز حوادث و موقعیتهای اضطراری
معمولاً نقش راهنمایان در مواجهه با حوادث و موقعیتهای اضطراری شامل موارد زیر است:
- تدارک و پیشبینی درخواست ارسال آماد و پشتیبانی و برقراری ارتباط مستمر با خدمات اضطراری و سازمانهای متولی یا دیگر حمایتها
- تامین آرامش خاطر شرکتکنندگان به منظور پیشگیری یا به حداقل رساندن آسیب در شرایط سخت
- مراجعه به چک لیست خدمات اضطراری
- استفاده از کمکهای اولیه حداقل شامل انجام کمکهای اولیه متناسب با هر موقعیت مطابق با قانون است.
رفتار حرفهای و اخلاقی
پیشگیری یا به حداقل رساندن تاثیرات اجتماعی و زیستمحیطی ناشی از فعالیتهای گردشگری شامل موارد زیر است:
- به کارگیری اقداماتی که اثرات منفی را به حداقل برساند
- متوجه ساختن و حساس کردن گروه در خصوص اهمیت حفاظت محیط زیست و احترام به جوامع محلی
- رعایت احترام و عملکرد منطبق با مقررات بازدید در حوزه جغرافیایی کار یا فعالیت
- تلاش برای جلب رضایت شرکت کنندگان شامل: اطلاع رسانی به شرکتکنندگان درباره شاخصهای اصلی فعالیت قبل از شروع آن
- حفظ انگیزش و علاقهمند نگهداشتن شرکتکنندگان به برنامه
- آگاهی بخشی مستمر به شرکتکنندگان در مورد جنبههای ویژه در حین انجام فعالیت
- آگاهی از نیازهای فردی و برآورده کردن آنها
- دریافت شکایتها و پیشنهادها و ارائه پاسخ مناسب
- حل مشکلات و ایجاد توافق در بین علایق گوناگون
سطح دانش راهنمایان گردشگری
راهنمایان باید در موارد زیر دانشهای لازم را داشته باشند:
- فنون ناوبری و جهتیابی هر جا که لازم باشد (مانند تفسیر اولیه نقشههای توپوگرافی(مکان نگاری)، نقشهها - نمودارها و نمادها، مقیاس، منحنی سطح، بکار بستن قطبنما و جهتیابی از طریق علایم طبیعی)
- فنون مدیریت گروهی، هماهنگ سازی و راهبرد حل مشکلات
- نیازمندیهای اساسی ایمنی در فعالیت گردشگری
- عوامل موثر در وقوع حوادث
- خطرات معمول زیستمحیطی و ریسکها
- موقعیتهای اضطراری موجود و راهکارهای مناسب
- روشهای پاسخ به فوریتهای پزشکی
- قوانین طبیعی منطقه و حفاظت محیط زیست محلی
- اطلاعات زیست محیطی و جوامع محلی خاص برای تعیین موقعیت فعالیت گردشگری
- فنون به حداقل رساندن تاثیرات منفی بر محیط زیست
- قواعد پایهای آموزش و مهارتهای اجتماعی و مراقبت از بهداشت فردی
- الزامات قانونی و حقوقی
مهارت ها
- برخورداری از توانایی روحی و جسمی و تناسب اندام برای به انجام رساندن فعالیتهای برنامهریزی شده
- به کار بستن رهبری مناسب برای راهنمایی ایمن در سایر موارد در فعالیت گردشگری ماجراجویانه خاص
- دارای قدرت استدلال منطقی کلامی لازم؛ به طور مثال توصیف گام به گام یک فرآیند
- توانایی تصمیمگیری؛ برای مثال در یک رویداد اضطراری
- توانایی برنامهریزی؛ مثلاً ایجاد مراحل منطقی یک توالی برای نیل به هدفی خاص
- تسلط بر فنون کمکهای اولیه حیاتی؛ مانند احیاء قلبی ریوی درمان جراحان و انجام سایر فنون
- کمکهای اولیه
- توانایی استفاده از تجهیزات اضطراری از جمله ابزارهای ارتباطی
بنابراین لازم است تمامی شرکتکنندگان در دورههای مختلف راهنمای گردشگری از جمله راهنمای طبیعتگردی و ایرانگردی و جهانگردی، دوچرخهسواری، کوهستان، کودک، زمینگردشگری و راهنمای پرندهنگری نسبت به این استانداردها آگاه باشند و به دنبال کسب مهارتهای کافی در این زمینه باشند.