خاطرات شیرین کودکی را که گاهی با هم سن و سالانمان مرور می‌کنیم، می‌بینیم که شادترین و هیجان‌انگیزترین اوقاتمان را لحظه‌هایی ساخته‌اند که با هم محله‌ای‌ها در حال بازی در خیابان یا پارک و طبیعت بوده‌ایم. از هفت سنگ و قایم موشک گرفته تا استپ هوایی و بازی‌های من درآوردی دیگر که قراردادش را خود بچه‌ها می‌نوشتند و فقط خودشان از چند و چون آن سر در می‌آوردند. این در حالی است که سراسر دوران کودکی نسل امروز را گوشی‌های آخرین مدل یا بازی‌های کامپیوتری تشکیل می‌دهد و آنها را چنان خانه نشین کرده که روز به روز با طبیعت و محیط طبیعی، بیگانه می‌کند.

با اینکه این مسئله در ایران به تازگی در حال نفوذ در جان کودکان است، در اروپا سال‌هاست محققان، روانشناسان و... با آن درگیر بوده‌اند و سعی در اصلاحش داشته‌اند و در این راستا شیوه‌های مختلفی برای بازگرداندن کودکان به طبیعت، طراحی و اجرا کرده‌اند.

ریچارد لوو از جمله محققان در این زمینه است که از مسئله جدایی کودکان از طبیعت، در کتابش با عنوان «اختلال فقدان طبیعت» یاد می‌کند. او معتقد است که امروزه کودکان بیشتر وقتشان را به جای بازی و فعالیت بیرون از خانه، به تلوزیون نگاه کردن و بازی‌های کامپیوتری می‌گذرانند. از طرف دیگر با عوض شدن سبک زندگی خانواده‌ها، مصرف غذاهای پر کالری و چرب، مشکلاتی در سلامتی کودکان ایجاد می‌کند مانند: مشکلات قلبی، ناتوانایی‌ها، مشکلات خواب و مشکلات اجتماعی و فیزیکی.

اما در ارتباط بودن کودکان با طبیعت، فواید بسیاری دارد که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ارتباط کودکان با طبیعت، باعث توسعه چندجانبه فکری، اجتماعی، معنوی، فیزیکی و احساسی می‌شود.
• بازی کودکان در طبیعت، زمینه‌های خلاقیت‌ها را در آنها ایجاد می‌کند.
• توانایی‌های شناختی آنها بالا می‌رود.
• عملکرد تحصیلی کودکان بهبود پیدا می‌کند.
• آثار اختلال کمبود تمرکز در آنها کم می‌شود.
• حتی در نوع تغذیه آنها موثر است، زیرا کودکان در ارتباط بیشترشان با طبیعت ترجیح می‌دهند بیشتر میوه و سبزی بخورند.
• با توجه به اینکه بودن در طبیعت کودکان را از صفحات نمایشی پر ضرر برای بینایی آنها جدا می‌کند، یکی از فواید آن بهبود قدرت بینایی است.
• بازی کردن در طبیعت با کودکان دیگر، روابط اجتماعی کودکان را بهبود می‌دهد و به آنها زندگی اجتماعی می‌آموزد.
• از طرفی بودن در فضای سبز باعث بالا رفتن حس صلح، کنترل درونی و نظم می‌شود.
• همچنین بودن در فضای طبیعت، استرس را کاهش می‌دهد.

کودکان به طبیعت نیاز دارند و در واقع طبیعت بخشی از نیازهای آنها را پاسخ می‌دهد، بنابراین لازم است که آنها را کمی از دنیای مجازی و آشفته بازارهای کامپیوتری جدا کرد و به دنیای صلح و سرشار از آرامش طبیعت هدایت کرد.

در دنیای امروز هر جامعه‌ای به سهم خود می‌کوشد که زمینه‌های ارتباط بیشتر کودکان با طبیعت را به نحوی فراهم کنند و شکل گرفتن مدارس طبیعت یا راهنمای تخصصی کودک هم تفکراتی در همین راستاست که امروزه اهمیت فراوانی پیدا کرده‌اند.