گردشگری جنگ (War Tourism) که در گروه گردشگری سیاه (Dark Tourism) قرار می‌گیرد، نوعی از گردشگری است که به قصد بازدید از مناطق جنگی برگزار می‌شود. در این نوع از سفرها گردشگران به بازدید از جبهه‌های جنگ، موزه‌های جنگ و صلح، مزار قربانیان جنگ، بقایا و ویرانه‌های جنگی می‌پردازند. در واقع این نوع از گردشگری با سایر انواع گردشگری مانند گردشگری تاریخی، گردشگری اقوام و گردشگری ملی در هم آمیخته است و به نوعی نمایش‌دهنده ترکیبی از فرهنگ و تاریخ یک کشور می‌باشد.

عموما زمانی که صحبت از گردشگری می‌شود، به سفرهای تفریحی که به قصد استراحت و بازدید از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی برگزار می‌شوند فکر می‌کنیم، اما گردشگری جنگ در این دسته‌بندی قرار نمی‌گیرد، در واقع این نوع از گردشگری با انواع دیگر آن تفاوت‌های بسیاری دارد و صرفا افراد با روحیه ماجراجویانه و علاقمندی‌های خاص به این نوع از گردشگری و سفر می‌پردازند، چرا که گردشگری رنج درد و رنج انسان‌های دوران جنگ را برای گردشگر تداعی می‌کند. هدف گردشگری جنگ در این است که با نشان دادن ویرانی‌های ناشی از جنگ، حس جنگ‌ستیزی و عواطف انسان‌دوستانه را در گردشگران تحریک کند و از طرف دیگر موجب حفظ تاریخ حماسی یک ملت شود. در نهایت نیز این نوع از گردشگری می‌تواند رونق دوباره‌ای به مناطق جنگ‌زده بدهد.

موضوع گردشگری جنگ، بعد از جنگ جهانی دوم و شاید بیشتر با هدف رونق دوباره مناطق جنگ‌زده و بهبود وضعیت اقتصادی این مناطق مطرح شد. در واقع سفرهایی با مضامین جنگ، علاوه بر آشناسازی گردشگران با میراث‌ معنوی و مادی به‌جامانده از دوران جنگ، بستر اشتغال‌زایی و رونق اقتصادی مناطق مورد بازدید را نیز فراهم می‌کند و در بهبود وضعیت معشیت این مناطق کمک شایانی می‌کند.

گردشگری جنگ و جاذبه‌های مرتبط با آن می‌تواند به عنوان یکی از فرصت‌های مناسب برای گردشگری کشورها محسوب شود، چرا که سالانه بدون توجه به زمان خاص، گردشگران متعددی از مناطق جنگی بازدید می‌کنند.

مقاصد گردشگری جنگ در بسیاری از کشورها همچون ایران، روسیه، فرانسه، بلژیک، ترکیه، آلمان، ویتنام و... وجود دارند. برخی از این مقاصد در ادامه معرفی شده‌اند:

• اردوگاه آشوویتس (لهستان)، بزرگترین اردوگاه اسرای جنگی در هلند در جنگ جهانی دوم که در طول اشغال لهستان توسط نازی‌ها ایجاد شد. اتاق‌های گاز و کوره‌های آدم‌سوزی برای اولین بار در این اردوگاه به‌طور گسترده راه‌اندازی شدند. در خلال جنگ جهانی دوم حدود 1 میلیون نفر به دست قوای آلمان نازی در این اردوگاه کشته شده‌اند که بالغ بر 90 درصد از آن‌ها را یهودیان تبعیدی و زندانیان سیاسی لهستانی تشکیل می‌دادند.

• کشتی جنگی دریاسالار لرد نلسون (انگلستان)، ناوگان دریایی بریتانیا که ناوگان دریایی امپراتوری فرانسه را در آب‌های تنگه ترافالگار در نزدیکی اسپانیا در هم شکست و با این شکست، قدرت دریایی فرانسه از بین رفت. این کشتی در حال حاضر، به وضعیتی که در زمان نبرد ترافالگار داشت، بازیابی و به موزه تبدیل شده است.

• کاروان راهیان نور (ایران)، کاروانی که بعد از پایان جنگ بین ایران و عراق، توسط گروه‌های مردمی و متشکل از رزمندگان شکل گرفت. کاروان‌های راهیان نور برای بازدید از مناطق جنگی راهی می‌شدند و محل‌هایی نظیر شلمچه، اروند کنار و فتح المبین را بازدید می‌کردند.

• دیوار برلین (آلمان)، که می‌توان آن را یکی از مهم‌ترین پیامدهای جنگ جهانی دوم و البته جنگ سرد دانست که مانع حتی مراودات بسیاری از آلمانی‌ها با بستگان خود می‌شد. متفقین با اینکه پیروز جنگ شده بودند، نتوانستند بر سر آلمان به توافق برسند و حتی برلین را تقسیم به دو بخش شرقی و غربی کردند، لذا این دیوار مدت‌ها پابرجا بود، اما در نهایت برچیده شد. آثاری از دیواری که زمانی نماد تلخکامی و تحقیر آلمان محسوب می‌شد، به عنوان بخشی از تاریخ این کشور به جای ماند تا هم مانع از فراموشی شود و هم فرصتی برای جذب گردشگران فراهم کند.

• تونل کوچی (ویتنام)، که در طول جنگ­های ویتنام به خاطر شبکه­ گسترده­ تونل­‌های زیرزمینی­‌اش معروف شد. این تونل در ابتدا جهت مخفی شدن از دید نیروهای فرانسوی­‌ استفاده می‌­شد. به دلیل مجهز بودن تونل به کلیه وسایل زندگی، روستاییان می‌توانستند برای ماه‌­ها در این تونل و زیرزمین زندگی کنند.